امروزه به طور فزایندهای شاهد آن هستیم که حجم زیادی از کابلهای داده و مخابراتی به واسطه افزایش تقاضاهای پهنای باند و ظرفیت، در یک ناحیه محدود متراکم می گردد. این امر ممکن است یک تهویه مطبوع قوی برای کنترل افزایش دمای I2R و همچنین گرمای الکتریکی تمیز و جابجایی هوا را ایجاب نماید که در آن، کنترل دقیق دما یک عامل تعیینکننده است.
سینی کابل، یک ابزار فوقالعاده کارآمد است که برای مدیریت تمام این سیمها استفاده میشود. با نصب یک سینی کابل بزرگ -که یک دیواره فلزی متصل به زمین در امتداد خط مرکزی آن بعنوان حائل بین سیمهای برق و کابلهای داده/مخابراتی وجود دارد-، میتوان کشیدن حجم زیادی از سیمها را انجام داد. این سینی، احتمال قر و قاطی شدن توده سیمهای ارتباطی (که در آن صورت، دنبال کردن سیمها در هنگام انجام تغییرات یا عیبیابی، با دشواری مواجه میگردد) را از بین میبرد.
نکتهای که باید بدان توجه داشت اینست که بین سینی کابل و «لولههای سیمپوش»تفاوت وجود دارد. NEC (آیین نامه الکتریکی ملی) میگوید که سیستم سینی کابل، یک واحد یا مجموعه واحد یا بخشها و یراقآلات مربوطه است که یک سیستم ساختاری را تشکیل میدهد که برای بستن یا نگه داشتن محکم کابلها و لولههای سیم پوش استفاده میشود. این آییننامه همچنین میگوید که لولههای سیمپوش معمولاً روی دیوار و در اتاقی که که کابلهای برق و مخابراتی در آنجا پایان میپذیرند، نصب میشوند. سینیهای کابل معمولاً در بالای سر یا زیر برآمدگیهای واقع در کف ساختمان (کف کاذب) قرار میگیرند اما سیمکشی باز دارند. آنها برای توزیع کابلها از منبع تا نقطهی بهرهبرداری، به کار میروند.
اگر قرار است یک دستگاه در داخل یک اتاق تکی نصب گردد، معمولاً سینی کابل به گونهای نصب میشود که در حاشیه فضای کاری کشیده شود. (یراق آلات 90 درجه به صورت آماده یافت میشوند.) سینی معمولاً در ارتفاع کافی نصب میشود تا کارگران بتوانند بدون دولا شدن از زیر آن عبور کنند، اما نه آنقدر مرتفع که طوری به سقف نزدیک بشود که دسترسی را با محدودیت مواجه سازد. لذا بنای کار را بر آن میگذاریم که سقف ساختمان به اندازه کافی ارتفاع داشته باشد.
از آنجایی که سینی کابل در حاشیه اتاق کشیده میشود، سیمهای برق و داده را میتوان در مکانهای مختلفی به آن وارد و یا از آن خارج کرد و از آنجا، در داخل لوله سیم پوش، به سمت نقاط بهرهبرداری هدایت نمود. آن قبیل لولههای سیمپوش که انتهای آنها در داخل سینی قرار میگیرد، با یک بست سینی کابل یا تبدیل[1] موجود در بازار، به سیستم سینی کابل بسته میشوند.
سینیهای کابل در تنوعهای گستردهای از نظر اندازه، سبک (شامل نردبانی، ناوهای هواخور[2]، کانال تهویهای[3]، کَفصُلب[4] و ساختارهای مشابه) و جنس (فلزی یا غیرفلزی) ساخته میشوند. اگر سینی از ماده رسانا ساخته شده باشد، سینی کابل یکی از انواع هادیهای مجاز اتصال زمین تجهیزات است. در جایی که بخشها به هم پیچ میشوند، رنگ آن قسمتها باید تراشیده شده و ضمناً سیمهای اتصال (جامپر) هم برای اطمینان از عدم قطعی زمین نصب شوند.
سینیهای نردبانی معمولاً در جایی استفاده میشوند که دسته کابلهای بزرگتر یا کابلهای سنگینتر وجود دارند. سینی کابل نردبانی دارای دو ریل جانبی است که از طریق رابطهای عرضی[5] یا پلهها به هم متصل شدهاند. پلهها تکیهگاههای مناسبی برای مهار کردن کابلها هستند. سینی کابل ناوهای، یک سازه پیشساخته میباشد که از یک کفه هواخور (سوراخ سوراخ) و ریلهای جانبی تشکیل شده است. سینی کابل هواخور نسبت به نوع نردبانی، کابلها را بهتر نگه میدارد، اما نگهدارندگی اضافی آن چندان چشمگیر نیست.
نصب کابلهای فیبر نوری اغلب با بهرهگیری از سینیهای کابل با کفه یکپارچه (کفصلب) انجام میشود زیرا آویزانشدگی کابلهای فیبر نوری ممکن است عملکرد سیستم را تصعیف نماید. با این حال، دلیل اصلی برای انتخاب سینیهای کفصلب، کاستن میزان تداخل «الکترومغناطیسی»/«فرکانس رادیویی»، یا برای مدارهای حساس است.
هنگامی که اتاق تجهیزات هم به تجهیزات کامپیوتری و هم به تجهیزات مخابراتی خدماتدهی میکند، غالباً سیستمهای سینی کابل زیرِ کف اتاق نصب میشوند. استفاده از تکسیمها و اتصالات بدون روکش در سینی کابل مجاز است. و طبق NEC، سینی کابل برای خدماتدهی به سیمهای هادی، خطوط تغذیه، مدارهای انشعابی، مدارهای ارتباطی، مدارهای کنترلی، و مدارهای سیگنالینگ مجاز است. این الزامات و همچنین کاربردهای مجاز و کاربردهای غیرمجاز و همچنین سایر مشخصات و جزئیات ساخت و نصب، در ماده 392 از NEC گنجانده شده است.
[1] adapter
[2] ventilated trough
[3] ventilated channel
[4] solid bottom= دارای کف غیر سوراخ سوراخ وپانچ نشده
[5] cross members